Opinie van de Week: Ajax en PSV deden in tegenstelling tot Feyenoord niet moeilijk over pottenkijkers

Lex Muller is al tientallen jaren bekend als sportjournalist, werkte 20 jaar bij het Algemeen Dagblad. Later bij de televisie. Bezocht WK's en EK's vanaf 1974. Door de wol geverfd heet dat. Wekelijks maakt Lex een 'opinie' voor Voetbalflitsen.

Voor de herstart van de competitie warmde het merendeel van de clubs uit de eredivisie zich op in Zuid-Europa. Ook een deel van de media zakte af naar zonnige streken. Want bij Ajax stond een nieuwe trainer voor de groep. En bij Feyenoord verkeerden enkele basisspelers in de laatste fase van hun revalidatie. Bovendien was het achter de schermen druk doende Robin van Persie uit Turkije terug te halen voor de afbouw van een schitterende carrière.

Ook een club als Heracles, elfde op de ranglijst, laadde zich op in een aangenaam klimaat. Voor de oostelijke krant Tubantia een buitenkansje om in deze vrij voetbal-loze periode een aantal smeuïge en lezenswaardige verhalen op te halen. Met succes, want de spelers bleken zelfs bereid mee te werken aan een quiz voor een serie vermakelijke filmpjes. Passend in deze tijd van snel veranderende mediacultuur.

Ajax en PSV deden minder moelijk dan Feyenoord

Het reisje naar Spanje en Portugal leverde en passant een tweeslachtig inzicht op over de omgang van clubs met de media. Feyenoord sloot het hotel en bijna ook alle trainingen hermetisch af voor de pottenkijkers van de pers. Ajax en PSV (overigens in Florida, waar de sport de publiciteit innig omarmt en juist vertroetelt) deden minder moeilijk. En Heracles opende breeduit alle deuren voor al de extra aandacht.

In Engeland is het al lang een gewoonte dat met name de grotere clubs zich afsluiten van de media. Ze maken gebruik van eigen fotografen of cameraploegen. Indien gewenst zijn ze bereid het zelf geschoten en gecontroleerde materiaal beschikbaar te stellen aan kranten of sites. Voor hun is het pure handel, ook al omdat hun afzetgebied zich bijna over de hele wereld uitstrekt.

Feyenoord heeft beleid Engeland gekopieerd

Feyenoord heeft dat beleid in zekere zin gekopieerd. Tot ergernis van met name het in Rotterdam gevestigde Algemeen Dagblad. Vanuit Marbella wijdde de uitgezonden sportjournalist een heel artikel aan het zich kennelijk uitbreidend fenomeen. Opgetekend vanuit de nostalgie dat nog niet eens zo lang geleden de avonden in hetzelfde hotel gezellig kon worden gedeeld met trainers en spelers.

Tja vroeger! Vroeger trainde een club zelden of nooit achter gesloten deuren. Soms het Nederlands elftal, maar ook dat was dan een uitzondering. Maar vergelijken met het verleden heeft geen zin. Omdat ook de media compleet zijn mee veranderd. Kwantitatief met name maar ook qua behoeften. Kranten functioneren tegenwoordig multimediaal zoals dat heet. Ze imiteren daarbij soms iets teveel tv-zenders, maar dat terzijde.

Zorgen over opstelling Feyenoord

Het is terecht dat de NSP (Nederlandse Sportpers) zich zorgen maakt over de opstelling van Feyenoord. Maar de tendens zal zich hoe dan ook uitbreiden. Protesteren zal amper baten, evenmin als welke maatregel ook. De regerend kampioen koestert haar belangen en neemt daarbij indien nodig afstand van de media. Zeker kranten, toch al met uitsterven bedreigd, kunnen grote clubs nimmer dwingen tot meer transparantie. De binding tussen beide partijen is veel en veel losser en afstandelijker dan pakweg in de jaren tachtig van de vorige eeuw.

Het voetbal is mondiaal te groot geworden om zich nog druk te maken over de samenwerking met de media, al verschilt dat gelukkig nog wel per land en per continent. Kapitaalkrachtige partijen als Google, Microsoft, Apple, enz maken zich op om wereldwijd rechten exclusief op te kopen voor veel geld en de beelden uit te zenden op zelf ingerichte betaal-kanalen. Soort Netflix maar dan uitsluitend voor sport. Clubs popelen om dat zo snel mogelijk te mogen meemaken. De kassa rinkelt dan opnieuw en dat klit hen nog vaster aan de televisie.

Kranten en ook sites zijn al decennia aangewezen op een list zoals die van Tom Poes. Dat lukt heus wel, gelet op bijvoorbeeld de recente primeur over Ajax’ keuze van de nieuwe trainer. Jammeren over vroeger is verspilde energie. Ook toen trachtte een club als Feyenoord het nieuws zo lang mogelijk weg te houden uit de media. Best onderhoudend dat artikel in het AD, maar eerlijk gezegd zinloos en overbodig. 

LEX MULLER