Hugo Borst is in zijn column voor het Algemeen Dagblad bijzonder lovend over het Nederlands elftal. Borst stelt dat het optreden tegen Frankrijk afgelopen vrijdag definitief de bevestiging was dat we goed bezig zijn. De schrijver heeft in het bijzonder genoten van Frenkie de Jong en Memphis Depay.

"Dat ik nog eens geestdriftig zou kunnen worden van het Nederlands elftal, als oudere jongere zal ik maar zeggen - ik had dat nooit gedacht. Maar het gebeurde vrijdagavond toch echt. De eerste helft nog niet, al was ik toen wel verrast. In de loop van de tweede helft overkwam het me. Ik keek naar Frenkie de Jong en naar Memphis. Noem het bewondering, noem het verliefdheid voor mijn part. Het voelde alsof ik voor het eerst luisterde naar de live-versie van Thin man (op de elpee Before the flood) van Bob Dylan. Kippenvel tot aan mijn kruin."

"Ik glimlachte als een XTC-gebruiker

"Ik had niet gedacht dat ik ooit een zwak voor die Memphis zou krijgen, maar het gebeurde toch. Het was alsof ik een pilletje had genomen. Bij een close-up van hem werd het warm in mijn lichaam. Toen hij iets bijzonders deed (dat deed hij steeds, die jongen heeft in principe alles) glimlachte ik als een XTC-gebruiker, wazig. Euforie ging met me aan de loop en ik dacht heel eventjes: daar loopt mijn Memphis. En na afloop was Johan Cruijff er ineens ook. De pratende Cruijff. Hij was in het lichaam van Memphis gevaren, al zat hij daar tijdens de wedstrijd waarschijnlijk al. Memphis zei, en ik vond dat zo aandoenlijk: ‘We kunnen groeien in alle faciliteiten."