Wordt het WK van 2022 het toernooi van de verrassing, of toch het talent?

Het WK in Qatar is tot nog toe het toernooi van de verrassing, maar misschien ook wel van de herrijzenis en de afbrokkeling. Terwijl het spel van Spanje bij vlagen doet terugdenken aan vervlogen tijden, lijken de Belgen niet meer vooruit te branden. Het heeft alles te maken met de aanwas van talent, die er voor Luis Enrique wel is, maar voor Roberto Martinez niet. Een blik op de talenten die dit WK weten te imponeren. 

Het toernooi bevindt zich nog niet in een vergevorderd stadium, maar de landen hebben allen die belangrijke eerste indruk kunnen achterlaten. Sommigen mochten het voor de ogen van de hele wereld al een tweede keer laten zien. Er kunnen dus al enkele voorzichtige conclusies getrokken worden.

Een topper vol toekomst

Zeker omdat je eigenlijk niet eens een hele wedstrijd nodig hebt om te zien dat het middenveld van Spanje, voor zover dat al niet gebeurd is, wederom weer tot onkenbare hoogte zal stijgen in de komende jaren. Samen met oudgediende Sergio Busquets delen supertalenten Gavi (18) en Pedri (20) de lakens uit. In het openingsduel met Costa Rica was dit wellicht niet bijzonder te noemen, maar een aantal dagen later viel dat stempel er tegen Duitsland toch wel op te plakken.

Ondanks die geweldige middenlinie, slaagde de Spanjaarden er niet om de Duitsers te verslaan. Jamal Musiala was een ware plaaggeest voor de gemmideld oudere achterste linie van La Furia Roja. De 19-jarige creativeling uit Stuttgart kwam op papier vanaf links, maar was overal op het veld te vinden. In welke situatie het Bayern-talent ook terecht kwam, hij wist zich er vrijwel altijd uit te redden. 

Noord-Amerikaanse aanwas

Het zijn echter niet alleen de usual suspects waarbij talent rondloopt. Ook de mindere goden bieden dit toernooi nieuwe lust voor het oog. Landen die met dat talent zomaar eens zouden kunnen gaan schitteren. Is het niet nu, dan is het wel op het WK van 2026 gehouden in Mexico, Canada en Amerika. Voor de twee laatstgenoemden kan dat inderdaad zomaar eens een geweldig toernooi gaan worden.

De Verenigde Staten heeft met een gemiddelde leeftijd van 25,2 de jongste selectie van deze eindronde. De ploeg bestaat vrijwel uitsluitend uit twintigers, vaak beloftevol, en telt slechts drie dertigers. Christian Pulisic, Serginio Dest, Tyler Adams en Weston McKennie zijn nu al de mannen die de dienst uitmaken. De vier grote namen moeten echter nog 25 worden en zijn in 2026 waarschijnlijk nog een paar stappen verder.

Amerika heeft nog volop uitzicht op de knock-out fase, buurland Canada is echter al uitgeschakeld. Dat terwijl de Canadezen toch echt wel wisten te imponeren in de eerste twee groepsduels. Van België werd nipt verloren, terwijl ze de Belgen bij vlagen wisten te overklassen. Tegen Kroatië leek het grote enthousiasme de valkuil. Maar met de spirit zit het dus wel goed. Bovendien zijn de sterkhouders net als in het geval van Amerika jong, zo niet de jongsten. 

Hoewel Alphonso Davies (22) in duel met de Belgen een penalty mistte, zorgde hij tegen Kroatië alsnog voor de eerste goal van Canada ooit op een WK. Het is niet het enige wat de alleskunner tot nog toe heeft gepresteerd. Ook Tajon Buchanan (23) maakt indruk. De aanvaller die voorheen nog op de radar van Feyenoord stond, was in het openingsduel bij vlagen onnavolgbaar. Johnatan David (22) eist dit toernooi misschien nog geen enorme rol op, maar laat bij Lille al meerdere seizoenen zien over een enorme toekomst te beschikken. 

Het zijn de landen waar de nieuwe aanwas zich in grote getalen aandient. Dat dit het toernooi van het talent zou kunnen worden, bewijzen de andere landen met eenlingen. Mohamed Kudus schittert bij Ghana, Enzo Fernandez doet dat bij Argentinië. Om nog maar te zwijgen over Kylian Mbappé, maar om dat nog een talent te noemen...