Lex Muller is al tientallen jaren bekend als sportjournalist, werkte 20 jaar bij het Algemeen Dagblad. Later bij de televisie. Bezocht WK's en EK's vanaf 1974. Door de wol geverfd heet dat. Wekelijks maakt Lex een column voor Voetbalflitsen, waarin hij zijn mening geeft over datgene wat er in de Eredivisie gebeurt.

Ajax beloonde zich met de dubbel in een seizoen, dat herinneringen opriep aan 1972. Wel erg lang geleden, met eveneens de landstitel en de beker, maar bovenal de tweede Europa Cup I op rij. Aan de hand van Johan Cruijff ontketende het een schier perfecte suprematie, zowel in eigen land als internationaal.

Het elftal anno nu strandde in de halve finales van de Champions League en struikelde letterlijk over de drempel van de doortocht naar de finale. Desondanks zal de herinnering aan het team, de prestaties en het spel nog jaren voortleven. Niet alleen in Nederland, maar zeker ook in het buitenland.

Ajax had dit seizoen veel weg van FC Barcelona

Het Ajax van trainer Erik ten Hag heeft zich ontpopt als een pure promotieteam voor het in verval geraakte voetbal in de Eredivisie. Het gebrei in de breedte werd ingewisseld voor snelle combinaties in de diepte. Vaak leek het vlotte, bijna achteloze getik op die ongrijpbare driehoekjes van Barcelona in betere tijden.

Talenten als Matthijs de Ligt, Frenkie de Jong en Donny van de Beek braken definitief door, zoals dat heet, en bekoorden zo’n beetje alle Europese topclubs. De eerste twee trekken in de zomer zuidwaarts, de laatste zal misschien nog een seizoen blijven, al valt dat toch te betwijfelen.

Ziyech uitblinker van de ploeg

Er gaan zoveel gezichten schuil achter het succes van Ajax. Maar met name Hakim Ziyech onderscheidde zich nog iets meer dan de brede rest. In feite de uitblinker van de ploeg, maar ook van de totale Eredivisie. Voetballer van het seizoen, zonder enige discussie. Zelfs op de zwarte woensdag van de uitschakeling tegen Tottenham Hotspur poogde hij te redden wat er te redden viel. Tot de laatste druppel energie hield hij het eenzame verzet vol, maar ook hij ging ten onder in de chaos binnen de organisatie.

Tegen FC Utrecht excelleerde de 26-jarige Marokkaan gewoontegetrouw. Gedurende deze competitie nam hij de laatste twijfels weg over de rijkdom aan zijn kwaliteiten. In het bijzonder hij verdient een transfer naar een grootmacht over de grens. Hij knipoogde eerder naar AS Roma, maar kan nog beter een stap hoger maken bij de absolute top in Italië, Spanje, Engeland of Duitsland.

Het (al met al terechte) 34^ste landskampioenschap van Ajax telt vele (goden)zonen, maar met respect voor De Jong, De Ligt, Van de Beek en noem ze allemaal maar op draagt de titel bovenaan zijn signatuur. Er werd al geopperd dat hij het doorslaggevende verschil maakte tussen de Amsterdammers en het onttroonde PSV. Het is waar, maar de Brabanders konden in de tweede helft van het seizoen als geheel niet tippen aan de oppermacht van hun rivaal. Ze gaven in stijl ook op tijdens de krampachtige eindsprint van de laatste weken.

Ten Hag wisselde onverstandig tegen Spurs

Uiteraard is het jammer dat Ajax het net niet haalde op het podium van de Champions League. De fatale periode na rust lokte het helaas zelf uit. Net als in Londen ontwrichten de strijdlust en spirit van de Spurs de balans bij de opponent, die in de Johan Cruijff Arena ook nog eens het geluk ontbeerde van een week eerder tegen de Engelsen. Daarbij wisselde Ten Hag onverstandig en leidde zodoende ongewild de dramatische derde in van de Braziliaan Lucas Mora.

De campagne van achttien wedstrijden lang, de één nog stralender dan de ander, beklijft in het geheugen van alle ware liefhebbers. Zoals de acties van Cruijff, de briljante schaar van Piet Keizer, en de klasse van Johan Neeskens, Ruud Krol en Wim Suurbier (enz.) nimmer meer zullen en mogen vervagen. Over meer dan veertig jaar borrelen absoluut nog de anekdotes op over die gedenkwaardige mars in 2018 en 2019 naar de halve finales van de Champions League.

Met de beker en de titel heeft Ajax (lees: de technische stad) aan de opgelegde doelstelling voldaan. Na vijf jaar is de droogte voorbij. Wellicht was het eenmalig en zal het volgend seizoen mogelijk tegenvallen. Maar bedenk: de  glorie van 1972 vertoont weliswaar sporen van ouderdom maar blijft onsterfelijk….

Lex Muller