Opinie van de Week: Afwachten of het Belgisch schandaal ook tot in Nederland uitvloeit

Lex Muller is al tientallen jaren bekend als sportjournalist, werkte 20 jaar bij het Algemeen Dagblad. Later bij de televisie. Bezocht WK's en EK's vanaf 1974. Door de wol geverfd heet dat. Wekelijks maakt Lex een 'opinie' voor Voetbalflitsen.

België siddert en beeft van de schandalen over omkoping, witwassen en matchfixing, en in Nederland wordt er soms ook geblunderd op bijna verdachte wijze.

Noot van de redactie: aanvankelijk werd hier een link gelegd met bepaalde spelers in het betaald voetbal, echter kunnen wij dit niet hard maken en dus hebben we de namen verwijderd.

De Belgische media zijn al dagen in de ban van ‘Operatie Propere Handen’, ofwel het uitgebreide onderzoek naar valse praktijken in de competitie van Jupiler Pro League  in de eindfase van vorig seizoen. ‘Ons voetbal is rot’, kopte de Gazet van Antwerpen boos. Een ex-speler van Waasland-Beveren heeft al toegegeven dat hij wel degelijk is benaderd om de uitslag van de wedstrijd tegen KV Mechelen te manipuleren.

Naïef om te denken dat corruptie in Nederland niet voorkomt

Wees niet zo naïef om te denken dat corruptie absoluut niet zou rondwaren in het spel hier in de polder. Wie wekelijks het geschutter op de verschillende velden aanschouwt, zou op zijn minst het vermoeden bekruipen dat sommige fouten op zijn zachtst gezegd niet deugen of kloppen. Trainers klagen regelmatig over het weggeven van doelpunten. Al bedoelen ze daarmee niet dat ze de acties niet helemaal vertrouwen.

Afwachten dus of de inktvlek in België op termijn ook naar het noorden uitlekt. Want de Eredivisie vertoont in elke ronde een scala aan bedenkelijke acties. Zie het oplopende aantal flaters van keepers. Maar ook verdedigers stuntelen bij herhaling. Dat hoeft niet dubieus te zijn, want het lijkt in het algemeen duidelijk meer op onkunde dan op opzet. Dat repeterende foutenfestival alom in de stadions duidt hoe dan ook op het nog steeds vrij lage niveau van de meeste duels in de diverse competities.

Het Nederlands elftal mag dan uit het dal kruipen, en de deelneming van Ajax en PSV in de Champions League sluit fraai aan bij het voorzichtige herstel van Oranje, maar voor de rest blijft het behelpen met de ontluikende progressie. Analyseer het seizoen tot nog toe, waar de suprematie van de top-twee als het ware met de week nog toeneemt. De één zegevierde thuis met 6-0, de ander uit met 4-0. Samen derhalve 10-0 als zoveelste bevestiging van de scheefgroei in de Eredivisie.

Clasie en Van Hanegem vrezen pak slaag in Amsterdam

Als enige probeert Feyenoord de aansluiting met het duo krampachtig vast te houden. In de eigen Kuip lukt dat redelijk, maar buiten Rotterdam bepaald minder. Niet alleen Willem van Hanegem vreest voor een pak slaag in de komende klassieker tegen Ajax. Zelfs Jordy Clasie beaamde dat het verschil in klasse en kwaliteit met de Amsterdamse aartsrivaal wel heel erg ver is uitgedijd.

Opmerkelijk is dat achter Feyenoord de bekende subtoppers als AZ, Vitesse, FC Utrecht en Heerenveen continu worstelen met de vorm, scherpte en stabiliteit in het spel en de prestaties. Het heeft er meer en meer de schijn van dat de voortsluipende nivellering alleen nog Ajax en PSV met rust laat. Zestien van de achttien clubs kunnen stelselmatig rouleren tussen het linker en rechter rijtje. Het aantal gegadigden voor afdaling naar de Eerste Divisie houdt zeker niet op bij de onderste zes.

De KNVB broedt al jaren op een plan om de competitie op te frissen. Zestien in plaats van achttien, met play-offs naar Belgisch model. Die evolutie komt voornamelijk de toch al zo smalle top ten goede, al is dat nog de vraag. Eens gaapte er ook een schier hopeloos gat tussen beide divisies, maar met de degradatie van FC Twente, Sparta en Roda JC blijkt ook die overgang in sterkte afgenomen.

Supporters van bijvoorbeeld Heracles, VVV-Venlo en Excelsior genieten van de wellicht tijdelijke opmars in de Eredivisie. Het is deze clubs gegund, maar het accentueert andermaal het geploeter van het poldermodel. Ook Nederland beweegt zich in de richting van een exclusieve strijd om de titel tussen twee ongenaakbare grootmachten. Met steeds meer nederige slippendragers, die mogelijk de eigen aanhang behagen. Maar deze verkeerde ontwikkeling baart de neutrale liefhebber terecht heel veel zorgen.

LEX MULLER