Feyenoord, Ajax en PSV onder de loep: start 2025/26 versus vorig jaar

De Eredivisie is vijf rondes onderweg en de contouren van de titelrace worden langzaam zichtbaar. PSV, Ajax en Feyenoord hebben hun elftallen stevig verbouwd en dat werkt bij de één beter dan de ander. Waar Ajax een jas uitdoet en kou vat, trekt Feyenoord een nieuw maatpak aan dat wonderwel past. (Tekst gaat verder na afbeelding)

PSV: een façade met losse stenen

Eindhoven kende vorig seizoen een droomstart: vijf duels, vijftien punten, twintig doelpunten. Dit jaar oogt de fundering minder robuust. De transferzomer bracht veel nieuw elan – keeper Matej Kovar en verdediger Yarek Gasiorowski zijn directe versterkingen, Alassane Pléa en Ruben van Bommel moeten voorin de leegte vullen na het vertrek van Luuk de Jong, Johan Bakayoko en Noa Lang. Maar de puzzel ligt nog niet in elkaar.

De valse noot kwam vroeg: Telstar, kersverse Eredivisionist, won in Eindhoven met 0-2. PSV’s glansrijke façade van goals tegen Sparta (6-1), Groningen (4-2) en NEC (5-3) kreeg zo al een scheur. Ook in Europa bleek het elftal kwetsbaar: Union SG won overtuigend met 1-3. PSV speelt met bravoure, maar het lijkt soms meer op een fonkelend nieuw huis waarvan de muren nog niet goed hechten.

Ajax: een jas uit, maar tochtgevoelig

In Amsterdam werd de garderobe flink uitgedund. Met Jorrel Hato (Chelsea), Brian Brobbey (Sunderland) en Jordan Henderson (Brentford) vertrok respectievelijk talent en ervaring. Ajax deed een jas uit – en wat overbleef, oogt frisser maar ook dunner.

De aankopen zijn niet mis: Ko Itakura als defensieve leider, Oscar Gloukh als creatieve tien, Raul Moro als Spaanse blikvanger en Vitezslav Jaros als doelman. Toch blinken de namen meer op papier dan in de Arena. Gloukh en Moro zijn nog niet bepalend, Itakura is degelijk maar kan het vertrek van Hato niet alleen maskeren.

Onder John Heitinga – terug op de stoel die hem eerder te groot bleek – haalde Ajax in de eerste vijf duels 11 punten, met zeges op Telstar (2-0), Heracles (2-0) en PEC (3-1). Maar de gelijkspelen tegen Go Ahead en Volendam voelen als verliespunten, en de 0-2 thuisnederlaag tegen Inter legde bloot dat Ajax Europees nog niet mee kan. Het tactische raamwerk oogt minder verfijnd dan onder Francesco Farioli, de coach die na botsingen met de directie vertrok. De kritiek groeit: Ajax lijkt met open jas de herfst in te lopen.

Feyenoord: een maatpak dat direct zit

In Rotterdam is de stemming omgekeerd. Vorig jaar startte Feyenoord onder Brian Priske met vijf punten uit vijf wedstrijden en Europese afgang tegen Leverkusen (0-4). Dit seizoen staat Robin van Persie aan het roer en de start is vlekkeloos. Met vijf zeges uit vijf en slechts één tegengoal is Feyenoord de enige ploeg met een perfect rapport. Sparta werd met 0-4 opzijgezet, Heerenveen en Fortuna (beide 1-0 en 2-0) kregen nauwelijks kansen. Waar PSV en Ajax zoekend zijn, straalt Feyenoord stabiliteit uit.

Dat is des te knapper gezien de aderlatingen. Igor Paixão (naar Marseille) en Dávid Hancko (naar Atlético) waren pilaren van het succes. Maar Van Persie trok nieuwe lijnen: het centrale duo Ahmedhodzic–Watanabe is meteen een betonnen muur, en met Sem Steijn (Speler van het Jaar en topscorer bij Twente) en Luciano Valente heeft het middenveld frisse energie. Feyenoord verloor zijn sieraden, maar investeerde in degelijkheid. En dat lijkt nu het beste maatpak van de Eredivisie.

De balans:

• Feyenoord is de grote winnaar van de eerste vijf speelrondes: vlekkeloos, solide en verrassend snel in balans na grote transfers.
• PSV zoekt nog naar de juiste lijm tussen nieuwkomers en oudgedienden: flitsend, maar kwetsbaar zodra de tegenstander compact speelt.
• Ajax toont redelijke resultaten, maar lijkt minder georganiseerd en mist de bravoure van de jaren waarin het de Eredivisie domineerde.

De stand liegt niet: Feyenoord 15, PSV 12, Ajax 11. Een jaar geleden stond Feyenoord nog achtste na vijf wedstrijden; nu leidt het met een ongeschonden serie. PSV voelt dat het minder vanzelfsprekend is dan vorig jaar. Ajax oogt als een ploeg die wel wint, maar niet overtuigt. In de Champions League was dit nog niet het geval tegen Internazionale.