Exclusieve analyse: hier liggen de kansen voor Oranje tegen Turkije

Dat betekent dat Turkije bij fases met liefst zes spelers de aanval zoekt. Dat is de reden dat de ploeg van Montella veel kansen creëert en veel doelpunten maakt.

Aan de andere kant is die offensieve tactiek ook de reden voor de defensieve problemen. Merih Demiral (afwezig tegen Nederland), Samet Akaydin en Abdülkerim Bardakci zijn niet de snelste en meest wendbare verdedigers. Zij staan nu vaak wel in een-tegen-een-duels met beweeglijke en vlugge aanvallers van tegenstanders.

Om die reden besluit Montella het in de knock-outfase anders te doen. Tegen Oostenrijk staat Turkije defensief met drie centrale verdedigers. Dit zorgt dat zijn ploeg bij omschakelmomenten direct minder kwetsbaar is.

Oranje moet op zijn hoede zijn

Ronald Koeman zal het Nederlands elftal op beide speelwijzen moeten voorbereiden. De ruimtes liggen namelijk op andere plekken als Montella opnieuw naar zijn systeem met vijf/drie verdedigers grijpt.

Daarnaast ligt er nog een ander vraagstuk voor de bondscoach van Oranje. In de wedstrijd tegen Oostenrijk speelt Güler namelijk ineens als valse spits. Dat lijkt vooral in keuze die gemaakt is op basis van balbezit. Waar in de groepswedstrijden de snelle Baris Alper Yilmaz de spitspositie invult voor de diepgang achter de centrale verdedigers, staat hij nu als rechtsbuiten gepositioneerd om daar diepte achter de backs te zoeken.

Dat komt waarschijnlijk door de speelstijl van Oostenrijk. Onder Rangnick krijgen beide backs van de vrijheid om op te stomen naar voren. Dat betekent dat in de rug van de vleugelverdedigers vaak veel ruimte ligt.

Bron: screenshot NOS

Hoe moet Nederland staan tegen Turkije?

Tegen Oranje kan die keuze zomaar weer anders uitvallen. Met Nathan Aké beschikt Koeman namelijk over een defensieve linksback, die tijdens de opbouw juist achterin blijft. De ruimtes die Oostenrijk dus in de rug van de backs weggaf, zal Yilmaz tegen Oranje niet krijgen.

Dat heeft ook direct consequenties voor de rest van de aanval. Güler zal naar verwachting dan weer verschuiven naar de rechterkant. Daar moet Oranje goed op berekent zijn.

Het ging na het duel met Oostenrijk veel over het doordekken van centrale verdedigers en het opvangen van naar binnen spelende buitenspelers. Tegen Turkije zal daar opnieuw een test volgen. In delen van wedstrijden ziet de veldbezetting van Montella’s ploeg er namelijk hetzelfde uit als die van de Oostenrijkers. Belangrijk is dat van tevoren duidelijke afspraken gemaakt worden wie de opkomende back opvangt en wie de hangende vleugelspeler oppakt. Bij Turkije loopt namelijk op individueel vlak nog betere spelers rond dan bij Oostenrijk. Te veel ruimte verschaffen aan Güler, Kadioglu en Yildiz kan dodelijk zijn.

Wat dan weer anders is dan bij Oostenrijk, is het druk zetten. De Turken trachten de tegenstander wel hoog vast te zetten, maar zijn niet zo agressief in het pressen als dat Rangnick zijn ploeg was. Wel behoren de Turken tot de tien ploegen met de meeste hoge veroveringen in de buurt van het vijandelijke strafschopgebied.

Dat heeft Montella knap voor elkaar gekregen met een elftal dat van zichzelf meer technici dan pressingmonsters kent. Wel verzon de Italiaanse trainer tegen Oostenrijk een slim plan om defensief sterker te staan in het afjagen.

Bron: screenshot NOS