Analyse: deze lessen kan Oranje meenemen na het duel met Turkije

Nederland staat woensdagavond in de halve finale van het EK. Daarvoor versloeg het Turkije. Deze lessen kan Ronald Koeman vanuit de kwartfinale meenemen richting de halve finale tegen Engeland.

Oranje begon de wedstrijd tegen Turkije erg sterk. Het eerste kwartier domineerde het Nederlands elftal het balbezit en werd de Turkse ploeg achteruit gedwongen. Een grote kans voor Memphis Depay was daar het gevolg van. Die kans begon bij een goede opbouw van achteruit, waarbij Xavi Simons weer eens een belangrijke rol speelde.

Analyse Nederland-Turkije

Hij laat zich aan de zijkant uitzakken waardoor Oranje met Cody Gakpo, Memphis en Simons kan combineren. Uiteindelijk schiet Memphis de bal over.

Toch lukte het Oranje niet om die vorm de hele eerste helft door te trekken. Turkije begon het betere van het spel te krijgen, doordat Oranje te gehaast ballen naar de zijkant speelde. Daar stond Denzel Dumfries vaak als rechtspoot ingesloten tegen de zijlijn.

Analyse Nederland-Turkije

Deze ballen dwong Turkije ook af. Door in een smalle 5-4-1 op eigen helft te staan en de buitenspelers naar binnen te positioneren, is de as vol en speelt Oranje dus constant de zijkanten in. Daar wordt Dumfries vervolgens door twee Turken ingesloten.

Analyse Nederland-Turkije

Dumfries is bij het Nederlands elftal niet de speler die met een individuele actie langs zijn tegenstanders snelt en dribbelt, dus lopen de aanvallen van Oranje hier vaak vast.

De kans is groot dat Engeland op een soortgelijke manier gaat verdedigen tegen Nederland. In het duel met Zwitserland lijkt de defensieve veldbezetting van de Engelse ploeg namelijk erg veel op de manier hoe Turkije dit aanpakte.

Analyse Engeland-Zwitserland

Gareth Southgate zal gezien hebben dat dit tegen Oranje vrij goed werkt, dus kan het zomaar zijn dat Engeland het op dezelfde manier aanpakt.

Dat Turkije uiteindelijk beter in de wedstrijd komt, heeft te maken met een probleempje in het druk zetten bij het Nederlands elftal. Te vaak vindt de Turkse ploeg de back die aan de andere kant geen mandekker heeft.\Analyse Nederland-Turkije

In bovenstaand voorbeeld is dat goed terug te zien. Ferdi Kadioglu wordt hier met een lange bal bereikt en heeft geen persoonlijke tegenstander. Steven Bergwijn is doorgestapt om druk te zetten en Dumfries wordt vastgepind door de linksbuiten van de Turken. Hierdoor staat Kadioglu vogelvrij en kan hij het hele veld oversteken.

Deze problemen zorgen ervoor dat Oranje het initiatief kwijtraakt in de eerste helft.

Dat Oranje in de tweede helft de grip terugpakt, ligt vooral aan een grote dosis opportunisme. Met Wout Weghorst wordt in de rust al gegrepen naar het va-banque plan gegrepen. Na rust begint het Nederlands elftal veel voorzetten in de zestien te pompen en de goeie koppers te vinden.

Dat is de directe aanleiding voor de 1-1. Na een cornervariant belandt de bal bij Memphis. Hij slingert de bal vervolgens op een perfecte manier het strafschopgebied in. Daar staat Stefan de Vrij klaar om de bal hard tegen de touwen te koppen.

De tweede goal aan Oranje-zijde valt ook na een moment van pure chaos. Een voorzet van Simons wordt in eerste instantie weggekopt. Vervolgens worden een aantal duels uitgevochten en valt de bal bij Weghorst. Hij brengt voor het eerst wat rust in het aanvalsspel door de bal te controleren.

Analyse Nederland-Turkije

Vervolgens bereikt de targetman Simons. Hij geeft tussen vier Turkse spelers door een geweldige pass richting Dumfries.

De rechtsback van het Nederlands elftal geeft de bal daarna perfect voor, waarna Gakpo en Mert Müldür in hun duel de bal binnenglijden.

Het is fijn te weten dat dit plan voor Oranje werkt. Tegen Engeland kan dit ook zomaar eens van pas komen. In de vorm van John Stones en Marc Guéhi staan centraal achterin niet de beste koppers. Daarnaast is linksback Kieran Trippier ook geen specialist in de lucht.

Analyse Nederland-Turkije

Aan de andere kant valt ook op twee manieren te kijken naar het laatste kwartier van de wedstrijd. Vanuit de positieve bril valt te zeggen dat Oranje als team met kunst en vliegwerk overeind blijft. Een aantal reddingen van Bart Verbruggen en een redding op de lijn van Micky van de Ven houden het Nederlands elftal in die fase op voorsprong.

In een iets negatiever daglicht valt ook te zeggen dat Oranje niet meer onder de druk van Turkije uitkomt. De ploeg van Ronald Koeman bouwt in deze fase niet meer op en heeft niet meer de rust in de ploeg om het slotoffensief van de Turken te vertragen.

Met de kwaliteiten die Engeland voorin heeft lopen kan de uitkomst van een dergelijke situatie compleet anders zijn. Zij hebben dit toernooi al eerder bewezen dat een individuele actie van Bukayo Saka en een omhaal van Jude Bellingham de ploeg kunnen redden. 

Aan het Nederlands elftal de taak om dit toch op een gecontroleerde manier af te handelen.

Conclusie

Hoewel de Turkse – en de Engelse ploeg in details niet helemaal met elkaar te vergelijken zijn, vallen er wel punten mee te nemen vanuit de kwartfinale. Oranje zal tegen dezelfde veldbezetting minder in de passes naar de zijlijn moeten vervallen en geduldiger moeten zijn om tegenstanders uit hun positie te lokken. Daarnaast moet een plannetje bedacht worden om de pass naar de back aan de contrakant te verdedigen. Lukt het Koeman en zijn staf om deze problemen op te lossen, dan kan Oranje tegen Engeland minder kwetsbaar worden.

Oudste Ajacied ooit in Eredivisie
Duurste Nederlandse voetballers