Sinterklaas is weer in het land, en ook de voetbalwereld blijkt niet veilig voor zijn scherpe pen. Dit jaar dook de Goedheiligman in de prestaties, successen en slippertjes van meerdere clubs — van Eindhoven tot Rotterdam. Met een knipoog, een vleugje satire en hier en daar een pepernoot vol waarheid schreef hij voor elke supportersgroep een eigen rijm. Tijd om te ontdekken wat Sint dit seizoen heeft opgetekend in zijn grote voetbalboek.
Lieve fans van de Godenzonen, daar in rood en wit,
Sint las over dit seizoen… en dacht soms: “Ai, dat zit niet zo snor, dit zit.”
Want wie had begin dit jaar dit scenario kunnen bedenken,
Dat Ajax zichzelf zo vaak de das moest omhangen of de punten moest schenken?
John Heitinga begon vol vuur aan zijn officiële termijn,
Na het vertrek van Farioli, die nu in Porto succesvol mag zijn.
Vorig jaar was Farioli nog bijna landskampioen, zo snel en vlug,
Maar het ging op het eind mis, en dus kwam PSV alsnog met de schaal terug.
Toch was die tweede plek knapper dan men dacht,
Sint riep: “Farioli heeft iets moois teweeggebracht!”
Maar dit seizoen... ai, de glans verdween uit de ploeg,
Na vijf CL-potjes dreef de hoop al in de kroeg.
Vijf Champions League-duels en vijf keer verlies,
Ajax onderaan — en dat voelt als ijs in de Sint z’n Spaanse nachtmuts, zo iets.
Een negatief record, ooit van Feyenoord, nu is het voor jullie bestemd,
Sint krabde zich op z’n mijter: “Zo’n status wil toch niemand, zelfs geen concurrent?”
In de Eredivisie is plek zes niet waarvoor men leeft,
En een 1-2 thuis tegen Excelsior — dat deed zelfs de hulppieten zeer in hun geest.
Fred Grim kwam, als tijdelijke man op het roer,
Met hoop op rust, op richting, al is het slechts tot de winterstop-tour.
Alex Kroes? Die hing zijn lot aan Heitinga’s hand,
Maar blijft nog even tot er een nieuwe technisch directeur in het land.
En die lijkt nu te komen, met een naam die klinkt als een klok:
Jordi Cruijff — zoon van Johan, met rood-wit DNA in elke sok.
Zou onder Cruijff het geloof weer gaan groeien,
Zoals pakjesavond elk jaar weer harten laat bloeien?
Sint denkt van wel, als het stormt in de Arena en het regent verdriet,
Dan is een vleugje Johan-ziel precies wat deze club weer ziet.
En dan Wout Weghorst… tja, daar is hij dan, de vurige vent,
Een etter, een winnaar, maar met een wil die zelden iemand kent.
Hij briest, hij foetert, hij vlamt — soms tegen de lijn of tegen het lot,
Maar wat hij wil, dat is winnen met Ajax… en daar is hij vastberaden en emotioneel in tot op het bot.
Wat is “winst” nog dit seizoen, vraagt Sint zich af?
De beker? Plek twee? Een CL-ticket als troost voor de straf?
Misschien. Misschien ook meer. Want wonderen zijn nooit uitgestorven, dat is gewis,
En in Amsterdam geloven ze altijd dat alles mogelijk is.
Want zelfs in de schaduw blijft rood en wit helder schijnen,
Een club met een ziel die nooit zal verdwijnen.
De storm mag razen, de tijden soms zwaar,
Maar Ajax hervindt zich — altijd, elk jaar.
