Peter van Vossen: de vergeten cultheld van Ajax, Feyenoord en Oranje

Een beslissende penalty op Wembley en een carrière vol Europese avonturen; Peter van Vossen is een naam die nog altijd tot de verbeelding spreekt bij voetballiefhebbers in Nederland en daarbuiten. VoetbalFlitsen blikt terug op de loopbaan van de Zeeuwse aanvaller, die uitgroeide tot een echte cultheld. (Tekst gaat verder na afbeelding)

Van Vlissingen naar België

Peter van Vossen werd op 21 april 1968 geboren in Zierikzee. Zijn profcarrière begon bij VC Vlissingen, waar zijn neusje voor de goal al snel opviel. In 1989 maakte hij de overstap naar KSK Beveren in België. Daar groeide Van Vossen uit tot een productieve spits voor zijn prille loopbaan: in drie seizoenen scoorde hij 36 keer in 84 wedstrijden. Het was de eerste stap op een reis die hem langs topclubs in Nederland, België, Turkije, Schotland en uiteindelijk weer Nederland zou voeren.

Ajax en Europese glorie

In 1993 keerde Van Vossen terug naar Nederland en tekende bij Ajax voor 7 miljoen gulden. Oorspronkelijk gehaald als linksbuiten, moest hij de duels met Finidi George en Marc Overmars vaak vanaf de bank bekijken. Toch beleefde hij sportief hoogtijdagen. In het seizoen 1994/95 won Van Vossen met Ajax de UEFA Champions League en speelde hij in totaal 252 minuten verdeeld over zeven wedstrijden. Daarnaast pakte hij twee landskampioenschappen en een KNVB Beker. Van Vossen blikt terug: “Van Gaal haalde me om wie ik was. Hij zei: ‘Ik wil jou, want ik heb niet één speler zoals jij.’ In het begin volgde ik zijn opdrachten, maar op een gegeven moment besloot ik mijn eigen ding te doen. Dat werkte beter, en Van Gaal accepteerde dat.”

Buitenlandse avonturen

Na Ajax trok Van Vossen in 1995 samen met John van den Brom naar Istanbulspor in Turkije. Een half jaar later maakte hij de overstap naar Glasgow Rangers. In Schotland kende hij wisselend succes: een eerste half seizoen zonder doelpunt, gevolgd door vijf goals in 14 wedstrijden en een bijdrage aan de negende opeenvolgende landstitel van Rangers. Een van de meest memorabele momenten in Van Vossens loopbaan bij Rangers vond plaats op 14 november 1996, tijdens een bloedhete Old Firm-derby tegen Celtic. Rangers leidde op dat moment met 1-0 toen Van Vossen, perfect aangespeeld door Jorg Albertz, een buitenkans kreeg om de wedstrijd te beslissen. Wat normaal een eenvoudige afwerking had moeten zijn, liep volledig mis: de bal ging naast het doel. Deze misser werd onmiddellijk legendarisch en leverde Van Vossen onbedoeld een blijvende plek op in de geschiedenis van de hevige rivaliteit tussen Rangers en Celtic.

(Tekst gaat verder na video)

Na zijn derde seizoen in Glasgow keerde Van Vossen terug naar Nederland, klaar voor een nieuwe uitdaging.

Feyenoord

In 1998 tekende Van Vossen bij Feyenoord, de club waar hij als kind al fan van was. Hier beleefde hij zijn meest succesvolle periode als profvoetballer. In het seizoen 1998/99 werd hij met Feyenoord landskampioen en pakte de club ook de Nederlandse Supercup. Van Vossen was een speler die altijd alles gaf, een karakter dat de harten van het legioen veroverde. Zijn beslissende doelpunten en onvermoeibare inzet maakten hem tot een cultheld, ondanks dat hij niet altijd de meeste speelminuten kreeg.

Laatste jaren en afscheid van het veld

Na Feyenoord vervolgde Van Vossen zijn carrière bij De Graafschap en later Vitesse, waar hij nog belangrijke bijdragen leverde om de clubs in de Eredivisie te houden. In totaal speelde hij 314 wedstrijden en scoorde 77 keer. Tegenwoordig duikt hij nog wel eens op bij veteranenwedstrijden van Lucky Ajax.

Oranje en memorabele interlands

Ook in het Nederlands elftal liet Van Vossen zijn sporen achter. Hij debuteerde in 1992 en speelde 31 interlands, waarin hij negen keer scoorde. Het iconische moment van Peter van Vossen in Oranje kwam op 17 november 1993, tijdens de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Engeland in Wembley. Nederland stond op dat moment onder druk om zich te plaatsen voor het WK 1994 in de Verenigde Staten. In een zenuwslopende slotfase kreeg Van Vossen de verantwoordelijkheid om een cruciale penalty te nemen. Met vaste hand en kalmte schoot hij de bal onberispelijk binnen, waarmee hij Nederland verzekerde van een plek op het wereldkampioenschap. Zijn laatste interlands volgden tijdens het EK 2000, waar hij inviel in de halve finale tegen Italië.