4533 dagen na de handsbal van Suarez, wordt Uruguay - Ghana weer allesbeslissend

De datum 2 juli 2010 zal voor veel Ghanezen in het geheugen gegrift staan. Het was een dag waarop het hele land binnen drie uur tot meerdere keren uit zijn voegen barstte. Eerst extase, toen teleurstelling, vervolgens uitzinnigheid. Hoe hij eindigde, valt met geen woord te omschrijven.

Was het een regelrechte schande voor het voetbal, of een geweldige manier om jezelf op te offeren voor je vaderland? Unaniem zal de wereld het er nooit over eens worden. Wat zeker is, is dat de handsbal van Luis Suárez voor altijd een plekje heeft in de geschiedenisboeken van het voetbal.

Het stond 1-1, omdat Sulley Muntari en vooral Diego Forlán eerder in de wedstrijd voor twee memorabele doelpunten hadden gezorgd. Het was de 120e minuut, er restte nog enkele minuutjes blessuretijd. Het was op dat moment dat Dominic Adiyiah dacht Ghana als eerste Afrikaanse land naar de halve finale van een WK te koppen. Suárez had andere ideeën.

Rood werd er gegeven, een penalty uiteraard ook. Omdat Asamoah Gyan de lat trof, zou het echter niet de laatste strafschop van de wedstrijd zijn. Sterker nog, er volgde een hele reeks. Uruguay had bovenaan het ravijn van uitschakeling gehangen, maar de La Celeste had zich vastgehouden aan de handen van Suárez.

In de reeks mistte Ghana-captain John Mensah, de poging van Adiyiah werd gekeerd door Fernando Muslera. Deze keer reglementair. Beslissend was uiteindelijk de penalty van Sebastián Abreu. De spits besloot de compleet krankzinnige wedstrijd met een panenka. Loco.

4533 dagen later staat Uruguay - Ghana voor het eerst sinds die ene dag in de zomer van 2010 weer op de rol. Wederom zal het voor beide landen een allesbeslissend duel zijn. Wederom zal de naam Suárez op het wedstrijdformulier staan.