Opinie van de Week: Het WK in Rusland schreeuwt nog steeds om wat meer spektakel

Lex Muller is al tientallen jaren bekend als sportjournalist, werkte 20 jaar bij het Algemeen Dagblad. Later bij de televisie. Bezocht WK's en EK's vanaf 1974. Door de wol geverfd heet dat. Wekelijks maakt Lex een 'opinie' voor Voetbalflitsen.

Het kerkhof op het WK ligt inmiddels bezaaid met gesneuvelde reputaties. Vroege uitschakeling van regerend kampioen Duitsland. Uit het rijtje van kanshebbers sneefden ook Spanje en Argentinië. Europees titelhouder Portugal leunde te zwaar op Cristiano Ronaldo en zakte naar de bodem. Lionel Messi overkwam iets soortgelijks met zijn ondermaatse landenploeg. En Andrés Iniesta verdiende een waardiger afscheid dan de verdrietige middag in Moskou.

Rusland - Spanje antireclame voor het WK

Het is tot nog toe een bizar toernooi in Rusland. Puur tegenhouden loont, zoals het gastland weer eens aantoonde in de achtste finales tegen Spanje. Oneindig lang verdedigen, uiterst geconcentreerd in het strakke keurslijf van de perfecte organisatie. Dat is bepaald geen bemoedigende tendens voor de toekomst, overigens ook al zichtbaar op het EK van twee jaar terug.

Rusland - Spanje was een draak van een wedstrijd en twee uur aaneen antireclame voor het evenement. De organisator counterde zo min mogelijk en bespaarde energie voor het spel aan de roulette van de strafschoppen. De wereldkampioen van 2014 mocht vrijuit combineren maar beperkte dat tot voornamelijk de middenlijn. Het beleg stokte continu al voor de zestien. Met fataal gevolg.

Ook in dit saaie en almaar voortkabbelende duel lag het tempo te laag. Wat is de reden? De benauwende en verlammende hitte? Of de vermoeienissen van een slopend seizoen? Vermoedelijk een combinatie van beide factoren, en dat belooft weinig goeds voor het vervolg. Zonder de grootheden van dit tijdperk, Messi en Ronaldo. Waarschijnlijk straks over vier jaar te oud voor een allerlaatste herkansing op het WK in Qatar.

Frankrijk-held Mbappé vertegenwoordigt volgende generatie

Messi als dribbelaar heeft steun nodig van zijn teammaten, zoals bij Barcelona. Ook Ronaldo kan het niet in zijn eentje. Wel tegen Spanje, maar dat is het verdedigen verleerd, alsook het scoren. Hopelijk zijn beiden voorlopig nog wel te bewonderen in de Spaanse competitie, als symbolen van wellicht een uitstervend soort. De progressie in het voetbal zuigt langzaam alle lucht weg voor kunstenaars als deze twee.

Kylian Mbappé, 19 jaar pas en nu al de held van Frankrijk, typeert de opvolging. Razendsnel, met een dubbele accelaratie en een zesde versnelling. Concurrent op dit podium voor Neymar jr., met wie hij overigens samenbalt in Parijs. Zij vertegenwoordigen de volgende generatie, al schuilt er nog wel verschil in aanleg. Het duo heeft de potentie om een wedstrijd te beslissen, wat steeds meer een uitzondering lijkt te worden. Al scoren de spitsen gelukkig wel weer op dit toernooi.

Dit rare WK beleeft in elk geval een finale met minimaal één outsider. In de rechter waaier van het schema maken Engeland en Kroatië meer en meer kans op een doortocht naar 15 juli in Moskou. Zeker geen favorieten vooraf of zelfs maar kanshebbers, maar ineens bevoorrecht door onder meer het wegvallen van Spanje, met stilaan slijtende verdedigers als Sergio Ramos en Gerard Piqué. En Duitsland, dat ook te langdurig vasthield aan dovende sterren als Thomas Müller en Mario Gomez.

Liefhebber hoopt op stunt België of Engeland

Brazilië lijkt vooralsnog de grootste gegadigde vanuit de linker groep, maar zal dan nog wel moeten afrekenen met Mexico en mogelijk België. Het team van de Rode Duivels is in feite nog niet echt serieus getest. Het spot bovendien met de gangbare teneur van defensieve voorkeuren, met een achterhoede van slechts drie man. Dat oogt gewaagd, al beschikt bondscoach Roberto Martinez daarnaast nog wel over schutters als Romelu Lukaku en Eden Hazard.

Al met al is het nog steeds te vroeg om de balans van het WK op te maken. Frankrijk – Argentinië garandeerde spektakel met zeven treffers en schaarde zich met Spanje – Portugal aan de top van uitzonderlijk vermaak. Portugal – Uruguay was al minder, om nog maar de zwijgen van Rusland – Spanje en Kroatië – Denemarken. De liefhebber smacht naar hoogtepunten en hoopt op een late stunt van bijvoorbeeld België of wie weet Engeland.

LEX MULLER