Opinie van de Week: De ware favoriet blijft zich nog steeds verstoppen in Rusland

Lex Muller is al tientallen jaren bekend als sportjournalist, werkte 20 jaar bij het Algemeen Dagblad. Later bij de televisie. Bezocht WK's en EK's vanaf 1974. Door de wol geverfd heet dat. Wekelijks maakt Lex een 'opinie' voor Voetbalflitsen.

De ware favoriet houdt zich nog altijd schuil op het WK. Ook de tweede ronde van de groepsfase onthulde vrij weinig over de verhoudingen in Rusland. Geen enkel duel overtrof onderwijl het spektakel bij Spanje – Portugal, met stip de beste wedstrijd tot op heden. Nochtans zwenkte het toernooi wel de goede richting op, met meer doelpunten tegen louter defensieve ploegen.

Doelpunt Kroos rekende af met afbraakvoetbal

In dat verband zorgde Duitsland – Zweden, gelukkig maar, voor het goede voorbeeld. De late bevrijding van de Mannschaft, na die schitterende vrije trap van Toni Kloos, redde niet alleen de baan van Joachim Löw maar rekende voor alles af met het afbraakvoetbal van de tegenstander. Het was tevens een terechte beloning voor aanvallende intenties. Leedvermaak met het buurland is om die reden hoe dan ook misplaatst.

Duitsland imponeerde opnieuw niet, maar lijkt stilaan te groeien in het evenement. Of het zijn titel kan prolongeren, blijft de vraag maar het heeft nog steeds de potentie om lang door te gaan. Dat geldt uiteraard ook voor Spanje, al maakte het minder indruk tegen het taaie Iran. Het team van aanvoerder Sergio Ramos liet zich evenwel niet verleiden tot enig vorm van opportunisme en week evenmin af van zijn eigen identiteit.

Het grote mysterie straalde wederom Argentinië uit, met een verre van scherpe en geïnspireerde Lionel Messi. Er is inmiddels al van alles geroepen en geschreven over dit raadsel, waarbij bondscoach Jorge Sampaoli het alom moet ontgelden als de bron van al het kwaad. Er zou zelfs een opstand van de spelers tegen hem zijn gesignaleerd, maar dat blijkt niet te kloppen. Feit is wel dat hij veel te veel goochelt met de opstelling en dat zijn houding tegen waanzin aanschurkt.

Messi mist flair van Maradona

Argentinië zou in dienst van Messi moeten spelen, zoals op het WK van 1986 in Mexico het elftal Diego Maradona in een leunstoel naar het succes droeg. Het probleem is sowieso dat beide toppers zich onmogelijk laten vergelijken. Het verschil schuilt met name in het karakter en de persoonlijkheid. Waarbij de huidige ster de flair, brutaliteit en geldingsdrang mist van zijn luidruchtige voorganger. Bescheiden en bijkans verlegen kan hij de druk niet aan van al die aanzwellende kritiek. Vergeet bovendien niet dat hij alleen al in Spanje zo’n zestig wedstrijden volbracht, gewoonlijk het maximum voor een heel seizoen.

Of het nog goed komt met Argentinië? Morgenavond wacht de laatste kans tegen Nigeria in Sint-Petersburg. Het is de week van de laatste beslissingen, met onder meer Brazilië dat nog wat heeft te bewijzen tegen Servië. Neymar tobt nog met de naweeën van zijn voetblessure, maar scoorde tegen Costa Rica en barstte zichtbaar opgelucht na afloop in tranen uit. De formatie van bondscoach Tite blonk nog niet echt uit en zal zich nog sterk moeten verbeteren, om de opgeklopte verwachtingen waar te maken.

Van de overige kanshebbers zijn Frankrijk en (vooruit) België reeds geplaatst. De Fransen ontworstelden zich moeizaam aan Peru en bondscoach Didier Deschamps heeft de ideale samenstelling nog niet uit de hoed getoverd. De Zuiderbuur overtuigde aanzienlijk meer in de partijen tegen het povere Panama en vooral tegen Tunesië. Zeker in de laatste confrontatie excelleerden spelers als Romelu Lukaku en Eden Hazard. De bonkige spits verzamelde inmiddels al vier goals, net zoveel als Cristiano Ronaldo en één minder dan Harry Kane.

Het WK schreeuwt om vermaak

België en Engeland dienen zich aan als outsiders en zullen die status moeten bevestigen in de knock-outfase, die op zaterdag aanbreekt met hoogst waarschijnlijk direct het gastland. Het WK schreeuwt om meer vermaak. De laatste teneur geeft enige hoop, met niet minder dan tien doelpunten in drie duels op zondag. Niet langer vallen de doelpunten voornamelijk uit spelhervattingen, zoals in de eerste ronde. Welgeteld 57 treffers rondden open spel af in wat meer levendige wedstrijden. Nog niet bijster hoogstaand, maar met een toenemende amusementswaarde. Alleen de favoriet blijft zich nog steeds verstoppen in Rusland.

LEX MULLER